Dagelijks beginnen wij de dag met een koude douche. Er hangt hier buiten een uitgeboorde regendouchekop in een boom met uitzicht op de opkomende zon en een middeleeuws dorp op een heuvel. Direct op de hoofdleiding aangesloten dus de douche geeft een waterval die je niet kunt ontwijken. De twee minuten zijn zo om maar het begin is altijd een uitdaging voor het ego dat in de ochtend altijd zeer sterk is. Dus hup, verstand op nul en laat zien wie er de baas is. Een eventueel ochtendhumeur zal verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Zondag is een dag voor bezinning dus mag het ego nog wat verder onderdrukt worden, we nemen dan een “ijsbad”. In de zomer in een wijnvat met water en ijs, in de winter in de kuip van de hottub. We hebben hier een landklimaat dus de nachten zijn koud genoeg om het water onder de 15 graden te brengen. Tien minuten is de tijd die we instellen op de wekker en de mindset bepaalt hoelang die duren. Lukt het je om je over te geven aan de kou dan zijn ze zo om, en als je vecht tegen de kou lijkt er geen einde aan te komen. Maar in beide gevallen voel je je na het bad als herboren, hoe kouder het water, hoe meer energie het lijkt op te wekken.
Het is nu zondag, winter, een graad of twaalf buiten, bewolkt en regen, we zitten nog aan de koffie en de kachel brandt. Het lijkt alsof we er geen zin in hebben en dat klopt ook. Maar toch doen we het steeds weer, want we weten dat het ons goed doet. Het lichaam en de geest krijgen een reset die wonderen doet. In het koude water is er alleen maar de kou en het nu en alles wat je hoeft te doen is jezelf overgeven.